niedziela, 5 stycznia 2014

Zaproszenie do Tokarni

Park Etnograficzny w Tokarni jest częścią Muzeum Wsi Kieleckiej. Swoją działalność rozpoczął w 1977 roku za sprawą profesora Romana Reinfussa - etnografa oraz znawcy tradycyjnej kultury ludowej. Założeniem profesora było odtworzenie układu zabudowy tradycyjnych wsi z różnych części Kielecczyzny. Skansen podzielony jest na sześć sektorów zgodnie z miejscem pochodzenia oraz przeznaczenia wznoszących się w nich budynków.

Pierwszym sektorem jest Zespół Budownictwa Małomiasteczkowego. Znajduje się tu zabudowa o różnym przeznaczeniu, zaczynając od spichlerza, poprzez chałupy, domy, organistówkę, szpital, stodołę, na kurniku skończywszy. Budynki pochodzą z Chęcin, Siekierna, Wyszmontowa, Skorzowa, Bielin, Szydłowa, Wąchocka, Ćmielowa, Delszyc, Katarzyny Wielkiej, Rogowa, Goźlic oraz Suchedniowa.






W Zespole Budownictwa Wyżynnego zobaczyć można m.in. drewniany krzyż przydrożny, chałupy, stodoły, kuźnię i warsztat ceramiczny, a także całe zagrody. Największą atrakcją tej części skansenu są trzy okazałe drewniane wiatraki.

Kolejnym sektorem jest Zespół Budownictwa Świętokrzyskiego. Znajdują się tu przede wszystkim zagrody wiejskie, chałupy i stodoły. Ciekawą budowlą jest wiatrak typu "koźlak" pochodzący z wsi Janik, a także drewniana kapliczka z Dębna, wzniesiona w miejscu spalonego kościoła.

Zespół Budownictwa Terenów Lessowych to część, w której zobaczyć można interesującą studnię kieratową z Gór Pińczowskich, wiatrak z Pacanowa oraz szereg chałup pochodzących z różnych miejscowości. Będąc tutaj nie można przegapić kamiennej figury św. Jana Nepomucena.

Najbardziej reprezentacyjną częścią skansenu w Tokarni jest Zespół Budownictwa Dworsko-Folwarcznego. Zwiedzić można w tym miejscu pokaźnych rozmiarów dwór z Suchedniowa oraz kilka okazałych spichlerzy, w których organizowane są wystawy czasowe. Odbywają sie w nich również imprezy kulturalne promujące sztukę regionalną. W tym sektorze można również pokusić się o nocleg w komfortowo urządzonych pokojach gościnnych w ośmioraku z Rudy Pilczyckiej.


Ostatnią częścią skansenu w Tokarni jest Zespół Budownictwa Terenów Nadwiślańskich. Oprócz tradycyjnej zabudowy, w tym m.in. chałup i stodół, na uwagę zasługują dwa ciekawe młyny wodne.

Niestety w okresie zimowym skansen w Tokarni udostępnia tylko część swoich obiektów. Większość z budynków jest zamknięta, a niektóre sektory poddane są renowacji. Mimo wszystko, jest to bardzo interesujące miejsce na mapie turystycznej Polski. Przyciągać może zwłaszcza osoby, które interesują się etnografią. Niepodważalną zaletą tego miejsca jest to, że w poszczególnych częściach skansenu spotkać można przewodników, którzy dla każdego turysty snują opowieść o czasach, z których pochodzą zgromadzone eksponaty.





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz